کُنارِ غَریو
شعری زیبا به گویش بختیاری از سرکار خانم فریده چراغی به نام «کُنارِ غَریو» همراه با ترجمه فارسی
کُنارِ غریوم که بَرده نِصیوُم
یه عمره که سی خُم ایگم ایگریوُم
- ۰ نظر
- ۰۳ آذر ۹۸ ، ۰۲:۰۷
- ۱۵۶۲۶ نمایش
شعری زیبا به گویش بختیاری از سرکار خانم فریده چراغی به نام «کُنارِ غَریو» همراه با ترجمه فارسی
کُنارِ غریوم که بَرده نِصیوُم
یه عمره که سی خُم ایگم ایگریوُم
شعری زیبا منسوب به احمد بابادی به زبان بختیاری
پیرمردی نشسته به بُن بَرد
به دو دندون پیشی دیری اِخرد
ادامه شعر در ادامه مطلب:
آنچه خواهید خواند شرح زندگانی و مبارزات علیمردانخان بختیاری«شیرعلی مردان» می باشد که در نبرد چهل و چهار روزه که به جنگ «سفید دشت» معروف است رهبری قیام را بر عهده داشت و در اذهان عموم و تاریخ بختیاری یکی از بینظیرترین و اصیلترین قیامهای مردی و به یادماندنیترین حماسه و صحنهی مقاومت و شجاعت ایل بختیاری است.
ادامه مطلب را بخوانید.
نسخه الکترونیکی مجموعه شعر گل باوینه سروده سرکار خانم فریده (ممیرا) چراغی، برای دانلود به ادامه مطلب بروید.
ادامه مطلب را بخوانید.
ای دا سهم تو از میراث ایل همان درد و غمهایی بود که بردی، ارث تو همین بود و جهازت همین، نام تو در شجره هیچ "کر و بویی" نیست، دا تو چه کسی؟
ادامه مطلب را بخوانید.
آژانس خبری بختیاری (ایبنانیوز) که در روز پنجشنبه ۲۴/۱۱/۱۳۹۲ به دستور کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه اینترنتی دادستانی کل کشور فیلتر شده و دیتاسنتر آن توقیف گردیده...
ادامه مطلب را بخوانید.
با خیال تو چه سازم که به مو جنگ اِکُنه....
ادامه مطلب را بخوانید.
آبهمن علاء الدین بزرگ اسطوره ی بختیاری هفت سال است در زیر سکوت سنگین و سرد خاک بی صدا مانده است. و چه تلخ و غم انگیز...
ادامه مطلب را بخوانید.
پیا لُری که هی اِپوشه چُوغا
زمینه جُمنه تا وِریسته وا پا
هَمو خدا که لُر داده جُونِس
لره نِها سی رک آسِمونِس
کِرده چهار گوشه ی دُنیانِه پُر
نُومِ بلند جُور اَفتَوِ لر
هر چی خدا داشته یه جا دا به لر
تَره و ریواس و کِلوس و بُوسُور
رُوغن و دُو و کَشک و نُون تیری
پازن مست و کَوگ و بیگ شیری
شَنگ و قِطار و اسب و زین و بِرنَو
مال و بُهُون ،جاجیم و حُور و پیشتَو
ساز و دُهُل رقص سه پ و سَرناز
چُوپی و قارنیدن کُر چُو باز
ایلِنِه وا داشته بِه یَک گَوگَری
لرِ خدا آفری سی سروری
زَبُونزَد آوی لرِ بختیاری
مُو اِفتخارُم تونی ای طافه لر
که جو آیینه دِلِت صافه ،لر
******
پشت گَگونتُون بِیاین آ دیاری
دُرگل شیرِ ایلِ بختیاری
مَه خُو زِ خِجلَت نیوِریستِه اِز خَو
دُهدَر لُر جاس اِبِلیوِ هَر شَو
کِردنِنِه صَد سِتارنِه به لَچک
دُرگل ایلُوم زِ بزرگ وکوچک
اَفتو اِبو به خال دَرزِ تیگِس
مَه خُو ایُفته زیرِ پا بِهیگِس
لَچک و مَینا خُو ستاره ریزِن
ستارِنِه کِردِنِه بَند و سیزِن
وُلاتِمُون کیه ایلِ عشقه ایلِس
مست اِکُنِه آدُمنه چَویلس
دِنا زِمُوِنه تا بِه زَردِه ،هَنیم
ریشه ایلِوم مِنِه بَرده ،هَنیم
حیفه بِتیچِه زِ یَک ای ایل ناز
دست بِدیم به دست یَکدِیَر باز
کَم بِراریم مِن ایل دَنگ و فَنگ
حیفِه جُدا بُو زِ یَک اسب و تُفنگ
اَر که گگُون پُشت یَک آبُون هَنیم
ریشِه یِ دِشمِن زِ زَمین اِیکنیم
حیفه که چالنگ بِکَشه ایآله 1
طافِه ی هَفلَنگ بِکَشه اُوآله 2
حَیفه که ایلُم دو شَق آبُو زِ نیم
کاشکی یَه چاری سی یو پیدا کنیم.
**شاعر: غلامعلی آسترکی - دفتر ترنه طلا**
1- ای آله (زیاله) = این طرف
2- او آله (زوآله) = آن طرف