کُنارِ غَریو

شعری زیبا به گویش بختیاری از سرکار خانم فریده چراغی به نام «کُنارِ غَریو» همراه با ترجمه فارسی

کُنارِ غریوم که بَرده نِصیوُم

یه عمره که سی خُم ایگم ایگریوُم

شعر بختیاری- پیرمرد و ..

---

شعری زیبا منسوب به احمد بابادی به زبان بختیاری

پیرمردی نشسته به بُن بَرد

به دو دندون پیشی دیری اِخرد

ادامه شعر در ادامه مطلب:

غزلی از داراب افسر بختیاری

 غزلی از داراب افسر بختیاری با مطلع:

با  خیال تو چه سازم که به مو جنگ اِکُنه....

ادامه مطلب را بخوانید.

نوم خدا

نوم خدا که آفری خدا لر

زمین اجهُمه زیر پا پیا لر

پیا لُری که هی اِپوشه چُوغا

زمینه جُمنه تا وِریسته وا پا

هَمو خدا که لُر داده جُونِس

لره نِها سی رک آسِمونِس

کِرده چهار گوشه ی دُنیانِه پُر

نُومِ بلند جُور اَفتَوِ لر

هر چی خدا داشته یه جا دا به لر

تَره و ریواس و کِلوس و بُوسُور

رُوغن و دُو و کَشک و نُون تیری

پازن مست و کَوگ و بیگ شیری

شَنگ و قِطار و اسب و زین و بِرنَو

مال و بُهُون ،جاجیم و حُور و پیشتَو

ساز و دُهُل رقص سه پ و سَرناز

چُوپی و قارنیدن کُر چُو باز

ایلِنِه وا داشته بِه یَک گَوگَری

لرِ خدا آفری سی سروری

زَبُونزَد آوی لرِ بختیاری

مُو اِفتخارُم تونی ای طافه لر

که جو آیینه دِلِت صافه ،لر

          ******

پشت گَگونتُون بِیاین آ دیاری

دُرگل شیرِ ایلِ بختیاری

مَه خُو زِ خِجلَت نیوِریستِه اِز خَو

دُهدَر لُر جاس اِبِلیوِ هَر شَو

کِردنِنِه صَد سِتارنِه به لَچک

دُرگل ایلُوم زِ بزرگ وکوچک

اَفتو اِبو به خال دَرزِ تیگِس

مَه خُو ایُفته زیرِ پا بِهیگِس

لَچک و مَینا خُو ستاره ریزِن

ستارِنِه کِردِنِه بَند و سیزِن 

وُلاتِمُون کیه ایلِ عشقه ایلِس

مست اِکُنِه آدُمنه چَویلس

دِنا زِمُوِنه تا بِه زَردِه ،هَنیم

ریشه ایلِوم مِنِه بَرده ،هَنیم

حیفه بِتیچِه زِ یَک ای ایل ناز

دست بِدیم به دست یَکدِیَر باز

کَم بِراریم مِن ایل دَنگ و فَنگ

حیفِه جُدا بُو زِ یَک اسب و تُفنگ

اَر که گگُون پُشت یَک آبُون هَنیم

ریشِه یِ دِشمِن زِ زَمین اِیکنیم

حیفه که چالنگ بِکَشه ای‌آله ¹

طافِه ی هَفلَنگ بِکَشه اُوآله ²

حَیفه که ایلُم دو شَق آبُو زِ نیم

کاشکی یَه چاری سی یو پیدا کنیم.

**شاعر: غلامعلی آسترکی - دفتر ترنه طلا**

---

1- ای آله (زیاله) = این طرف

2- او آله (زوآله) = آن طرف

ویردل

دلم ایخو به زرده جار زیدن

دو وارته مشک دونه دار زیدن

دلم ایخو بریم تا دشت لالی

دلامون کنیم از غصه خالی

به دشت گل یه لامردون بسازیم

زنه تشمال و ما وایک بوازیم

دلم ایخو به بال چشمه دیمه

یه تش چاله کنیم با بار هیمه

دلم ایخو که کوگون بهاری

بخونن هر سحر سی بختیاری

                                  شاعر :حمید لرستانی -دفتر نسیم کوهسار